Zenonis est, inquam, hoc Stoici.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. Num igitur dubium est, quin, si in re ipsa nihil peccatur a superioribus, verbis illi commodius utantur? Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Duo Reges: constructio interrete. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri.

Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Quid iudicant sensus? Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Quod quidem iam fit etiam in Academia. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.

Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.
Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet;
Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet.
Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem.
Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;

Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit?

Si quae forte-possumus. Non semper, inquam; Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Quae similitudo in genere etiam humano apparet.

In voluptate corporis-addam, si vis, animi, dum ea ipsa, ut vultis, sit e corpore-situm est vivere beate.
At coluit ipse amicitias.
Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere.
Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis;
Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare.

Bork: Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.
Cur iustitia laudatur?: Sed et illum, quem nominavi, et ceteros sophistas, ut e Platone intellegi potest, lusos videmus a Socrate.
Bork: At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est.

Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.

Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem?