Bork

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Duo Reges: constructio interrete. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Bork Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?

Recte, inquit, intellegis.: Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M.
Stoicos roga.: Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.
Quo tandem modo?: Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?
Bork: Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt.
Bork: Quae duo sunt, unum facit.

Quis istum dolorem timet?
Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata.
Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem?
Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis?

Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit.
Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere.
Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse.
Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia.

Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Et quod est munus, quod opus sapientiae? Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse.

Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;

Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Quid enim possumus hoc agere divinius? Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.

Ut, inquit, in fidibus pluribus, nisi nulla earum non ita
contenta nervis sit, ut concentum servare possit, omnes
aeque incontentae sint, sic peccata, quia discrepant, aeque
discrepant;

At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum!
Incendi igitur eos, qui audiunt, vides.

Bork