Peccata paria.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Duo Reges: constructio interrete. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat.

Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis
tamque productae temporibus tamque multae.

Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi
oratio longa videri potest.

Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere.

Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. -delector enim, quamquam te non possum, ut ais, corrumpere, delector, inquam, et familia vestra et nomine. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Non risu potius quam oratione eiciendum?

Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.
Venit ad extremum;
Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?
Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer.
Ac ne plura complectar-sunt enim innumerabilia-, bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est.
Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.

Quid iudicant sensus?: Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit;
Bork: Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt.
Bork: Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina.

Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit.
Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.
Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis;
Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M.
Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit.

Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur?

Ne tu, inquam, Cato, verbis illustribus et id, quod vis, declarantibus! itaque mihi videris Latine docere philosophiam et ei quasi civitatem dare.