Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Aliter autem vobis placet. Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico? Duo Reges: constructio interrete. Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo.

Qui si omnes veri erunt, ut Epicuri ratio docet, tum denique poterit aliquid cognosci et percipi.

Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Immo alio genere; Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. At hoc in eo M. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;

1. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest.
2. Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat.
3. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest.
4. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.

Quam ob rem turpe putandum est, non dico dolere-nam id
quidem est interdum necesse-, sed saxum illud Lemnium
clamore Philocteteo funestare, Quod eiulatu, questu, gemitu,
fremitibus Resonando mutum flebiles voces refert.

Sed qui ad voluptatem omnia referens vivit ut Gallonius,
loquitur ut Frugi ille Piso, non audio nec eum, quod
sentiat, dicere existimo.

Idemne, quod iucunde?

Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Paria sunt igitur. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.

• Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?
• Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.
• Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit.
• Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune.

Sed haec in pueris;

Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus.

Recte dicis;

Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.

Moriatur, inquit.

Videmus in quodam volucrium genere non nulla indicia pietatis, cognitionem, memoriam, in multis etiam desideria videmus.

Sed videbimus.

Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera.