Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Duo Reges: constructio interrete. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. -delector enim, quamquam te non possum, ut ais, corrumpere, delector, inquam, et familia vestra et nomine.

Non ergo Epicurus ineruditus, sed ii indocti, qui, quae pueros non didicisse turpe est, ea putant usque ad senectutem esse discenda.

Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?

Hunc vos beatum; Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.

Quid Zeno?: At eum nihili facit;
Optime, inquam.: Hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus.
Immo videri fortasse.: Non laboro, inquit, de nomine.
Bork: Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas?

Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem?
Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;
Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.
Si longus, levis dictata sunt.

Sed quid sentiat, non videtis. Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum; Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Nemo igitur esse beatus potest.

Quos ille, di inmortales, cum omnes artus ardere viderentur,
cruciatus perferebat! nec tamen miser esse, quia summum id
malum non erat, tantum modo laboriosus videbatur;

A mene tu?

Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari.
Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis.
Utilitatis causa amicitia est quaesita.