Non laboro, inquit, de nomine.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Duo Reges: constructio interrete. Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt. Nam quid possumus facere melius? Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Verum hoc idem saepe faciamus.

Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Ipse Epicurus fortasse redderet, ut [redacted]tus Peducaeus, [redacted]. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum;

Nam hunc ipsum sive finem sive extremum sive ultimum definiebas id esse, quo omnia, quae recte fierent, referrentur neque id ipsum usquam referretur.

Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus,
inquam, Piso, si ista mala sunt, placet.

Alterum autem genus est magnarum verarumque virtutum, quas
appellamus voluntarias, ut prudentiam, temperantiam,
fortitudinem, iustitiam et reliquas eiusdem generis.

Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?
Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis.
Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia.

Tibi hoc incredibile, quod beatissimum.
Sed quid sentiat, non videtis.
Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn.
Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius.
Quid est enim aliud esse versutum?
Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M.

Bork: Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.
Bork: Prioris generis est docilitas, memoria;
Non semper, inquam;: Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit?
Bork: Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur.
Quibusnam praeteritis?: Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia.

Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?

Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Sin aliud quid voles, postea. Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.