Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Duo Reges: constructio interrete. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis.

Totum genus hoc Zeno et qui ab eo sunt aut non potuerunt aut noluerunt, certe reliquerunt.

Crasso, quem semel ait in vita risisse Lucilius, non
contigit, ut ea re minus agelastoj ut ait idem, vocaretur.

Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus,
surrexit statim.

Prioris generis est docilitas, memoria; Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere. Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina. Quis hoc dicit? Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis.

Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est.
Sed plane dicit quod intellegit.
Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;
Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?
Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere.

Magna laus.: Tollenda est atque extrahenda radicitus.
Quis enim redargueret?: At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?
ALIO MODO.: Praeteritis, inquit, gaudeo.
Bork: Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.

Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis.
Sed quae tandem ista ratio est?
Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem.
Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?
Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus;

Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Cur deinde Metrodori liberos commendas? An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.