Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Falli igitur possumus. Duo Reges: constructio interrete. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes;

Et non ex maxima parte de tota iudicabis?
Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus;

Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint.
Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis?
Nam nec vir bonus ac iustus haberi debet qui, ne malum habeat, abstinet se ab iniuria.
Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus?

At vero Callipho et post eum Diodorus, cum is alter voluptatem adamavisset, alter vacuitatem doloris, neuter honestate carere potuit, quae est a nostris laudata maxime.

Nihil est enim, de quo minus dubitari possit, quam et
honesta expetenda per se et eodem modo turpia per se esse
fugienda.

Habent enim et bene longam et satis litigiosam
disputationem.

De vacuitate doloris eadem sententia erit.

An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Quo modo autem philosophus loquitur? Suo genere perveniant ad extremum; At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest; Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est.

Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria? Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Age, inquies, ista parva sunt. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet? Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. [redacted]tilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q.

Bork: Nam de isto magna dissensio est.
Bork: Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.
Cur iustitia laudatur?: Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus?
Bork: Cum enim summum bonum in voluptate ponat, negat infinito tempore aetatis voluptatem fieri maiorem quam finito atque modico.