At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Quae contraria sunt his, malane? Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Duo Reges: constructio interrete. Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare?

At iam decimum annum in spelunca iacet.
His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent.
Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus.
Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.

Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam.
Istic sum, inquit.
Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.
Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?

Quae est enim, quae se umquam deserat aut partem aliquam sui aut eius partis habitum aut vini aut ullius earum rerum, quae secundum naturam sunt, aut motum aut statum?

Quod cum dixissent, ille contra. Scisse enim te quis coarguere possit? Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est.

Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Proclivi currit oratio. Quid est enim aliud esse versutum? Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.

Nam e quibus locis quasi thesauris argumenta depromerentur,
vestri ne suspicati quidem sunt, superiores autem artificio
et via tradiderunt.

De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus
quaeritur.

Non igitur bene.: Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem.
Bork: Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur.
Audeo dicere, inquit.: Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.
Bork: Tanta vis admonitionis inest in locis;