Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Duo Reges: constructio interrete. Haec igitur Epicuri non probo, inquam. Tamen a proposito, inquam, aberramus.

Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest.
Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.
A mene tu?
Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.
Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit.
Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit?

Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata
appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt.

Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret
Latine, quod Graece, quam declarat voluptas.

Suo enim quisque studio maxime ducitur. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Si quae forte-possumus. Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis.

Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?
Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Etiam beatissimum?: Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis;
Quis hoc dicit?: Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur.
Bork: Cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat.
Quis hoc dicit?: Maximus dolor, inquit, brevis est.

Bork

Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Hoc non est positum in nostra actione. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa; Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.